بررسی رابطه بین ترس از زمین خوردن و کیفیت زندگی سالمندان جامعه

مقدمه و هدف: ترس از زمین خوردن یکی از مشکلات عمده سلامتی در میان سالمندان و پدیده ای تاثیر گذار بر روی کیفیت زندگی آنها می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین ترس از زمین خوردن و کیفیت زندگی سالمندان جامعه انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی با مشارکت 200 نفر از سالمندان در محدوده ی سنی 60 تا 84 سال است. نمونه های پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و جمع آوری داده با استفاده از مقیاس بین المللی خود باوری از وقوع زمین خوردن (fes-i)و فرم کوتاه 36 سؤالی(sf-36) در کانون باز نشستگان شهر تبریز در سال 1390 انجام شد. رابطه بین دو متغیر مذکور با استفاده از نرم افزار spss با استفاده آزمون همبستگی پیرسون در سطح آماری 0/01> p  بررسی شد.  یافته ها: میانگین سنی مشارکت کنندگان برابر 01/4± 86/64 و 174نفر(87 درصد) مرد بودند. با افزایش نمرات ترس از زمین خوردن، نمرات کیفیت زندگی کاهش یافت، به طوری که تجزیه و تحلیل داده های پژوهش، رابطه معنی دار و منفی را بین هر یک از ابعاد دو گانه fes-i با زیر مقیاس های هشت گانه sf-36 نشان داد. همچنین رابطه مذکور بین نمره ی کل fes-i با ابعاد سلامت جسمانی و سلامت روانی sf-36 و بین نمره کل fes-i و ابعاد آن با نمره کل sf-36 یافت شد(0/01 >p). نتیجه گیری: از آنجا که کاهش کیفیت زندگی یکی از پیامد های مهم ترس از زمین خوردن است، تدوین برنامه آموزشی به منظور کاهش ترس از زمین خوردن در سالمندان از سوی تیم مراقبت سلامت ضروری به نظر می رسد.